Na het teleurstellende resultaat op Emmen was ik gebrand om goed te presteren op Uitgeest. Dit circuit is een soort thuis-circuit voor mij omdat ik daar vele kilometers heb gereden. Tijdens de training voorafgaand aan de wedstrijd, bleek dat ik een redelijke goede afstelling had. Het afstellen werd echter bemoeilijkt doordat 1 wielklos iedere opschoof door het vele grip van de Maxxis-banden.
De eerste manche startte ik van de 2e startrij maar verloor in de eerste paar rondes een paar plaatsen. Voorafgaand aan de wedstrijd werd door de wedstrijdleiding gewaarschuwd dat er vanwege het smalle en korte circuit extra gelet zou worden op "duwen en trekken" en het inhalen over het gras. Helaas hield de wedstrijdleiding zich niet aan de harde uitspraken. In de flauwe bocht voor start-finish werd ik voor de ogen van de wedstrijdleiding over het gras ingehaald door Speedsport Holland waarbij mijn sidepod beschadigd raakte. Edward is hiervoor echter nooit bestraft ondanks dat de wedstrijdleiding het voorval gezien heeft. Na Edward verscheen Schoonderbeek Vloeren 2 op mijn bumper maar wat hij ook probeerde, hij kon er niet voorbij komen. Ondanks dat wederom mijn wielklos opgeschoven was, wist ik die manche als 6e te finishen.
Aangezien ik de eerste manche van 2e rij mocht starten, startte ik de 2e manche van achteraan het startveld. In de eerste bocht spinde een aantal concurrenten maar gelukkig bleef ik uit de problemen en won een paar posities. De rest van de manche stond wederom in het teken van mijn positie verdedigen. Deze keer had het team Anemone/ Van Kooten het genoegen om de achterkant van mijn Eglem aandachtig te bestuderen. Maar net zoals in de eerste manche, wist ik mijn positie met succes te verdedigen. Die manche ben ik als 7e gefinisht.
Ook de laatste manche stond in het teken van verdedigen. En ook deze keer was het Schoonderbeek Vloeren 2 die op mijn bumper hing. Aangezien ik het trucje (positie verdedigen) inmiddels al twee keer eerder uitgevoerd had, werd ik hier niet zenuwachtig. Echter, deze keer zat ik zelf ook op de bumper van De Witte Motorsport die voor mij reed. Ik wilde hem natuurlijk inhalen, maar moest daarbij wel goed opletten dat ik niet ingehaald werd door Schoonderbeek. Eén keer zag ik kans mijn kart naast De Witte Motorsport te zetten maar helaas gooide een achterblijver roet in het eten. Hierdoor kon hij een gaatje slaan en het kostte mij weer enkele rondes om op zijn bumper te komen. Helaas is het mij uiteindelijk niet gelukt om hem in te halen. Maar het goede nieuws is wel dat ik Schoonderbeek wederom achter mij heb weten te houden.
Uiteindelijk ben ik op de 7e positie in het eindklassement geëindigd. Ondanks dit teleurstellende resultaat ben ik in de tussenstand van het kampioenschap doorgestoten naar de 4e plek.